Ik verbaas me er iedere keer weer over hoe verschillende mijn vijf katjes reageren als ik de nagels ga knippen. Eens in de 3 weken is het zover en dan MOETEN ze eraan geloven.
Mijn 2 mannen Streep en Pim laten het gelaten over zich heen komen. Ze liggen doodstil op mijn schoot en ik kan alle nageltjes rustig achter elkaar knippen, dan even kroelen en ze kunnen weer verder met hun drukke dagprogramma.
Bob laat het ook steeds beter toe, beetje tegenstribbelen bij het laatste pootje maar dat is te doen.
Bij Bella kan ik maar 1 of heel soms 2 pootjes tegelijk doen, dan een tijdje haar met rust laten en dan snel de laatste 2 pootjes.
Nicky schiet weg als ze de kans krijgt, die gaat onder de bank zitten. Als ik haar te pakken krijg dan is ze wel rustig maar je hoort haar af en toe grommen, mijn oude dikke buldog hahahahahaha
Maar nooit wordt er gebeten of gekrabd, toch wel lief van mijn monstertjes.

Hoe gaat dat bij jullie thuis??

Hier hetzelfde …… sommigen liggen er half bij te slapen en bij anderen moeten we toch eens flink onze stem verheffen, grommen wordt er wel bijna niet gedaan (uitgezonderd kirikaas: maar die begint al te zeuren als ze de nagelknipper nog maar ziet, ach ja zij zeurt op alles: klein verwend nest!

Bijten & krabben zien we hier ook niet, maar het staartje gaat bij sommigen wel heel verongelijkt zwiepen….. en hoe ze je dan aankijken, als ogen konden doden whahahahahaha

Nu ja de nagelknipper gaat eigenlijk nog qua verstoppen ….. maar als ze een doosje oorstokjes zien, of nog erger natte doekjes …. dàn moet je ze zien rennen

Het is wel verwonderlijk, want ze hebben allemaal dezelfde opvoeding genoten

Hier ook variabel met nagels knippen...
Oorstokjes en natte doekjes word idd als erger ervaren...lol

Rosy vind nagels knippen ook niks! Terwijl Baileys het niet tof vindt maar wel blijft zitten moet ik bij Rosy vechten voor mijn leven Vaak doen we Rosy met z'n tweeën en als ik het alleen wil doen wikkel ik haar in een doek om zichzelf en mij te beschermen. Helaas voor haar moet ze er echt regelmatig aan geloven want ze houdt ervan om in en op ons te klimmen (ook al mag het niet die onverwachte sprongen van achter zijn het best) en dat doet al pijn genoeg zonder scherpe, lange nagels. Daarbij verwoest ze al mijn kleding met die klauwen als ik ze niet knip.

Haha precies Tanja! 3,5 kilo in je rug is echt niet fijn. We krijgen het haar niet afgeleerd. In de zomer met een dun shirt aan of als mijn vriend in zijn blote buik rond loopt.... Tot bloedens toe gaat het dan. Van de zomer had ik overal lichte krassen doordat de littekens (die oppervlakkig zijn en op den duur wel weg trekken) niet bruin kleuren.... Pfff het is me een madame.

Wow terror Rosy …… hier hebben we Kiri die het af en toe nog eens probeert, maar da's echt maar af en toe …..en eigenlijk meer bij Patrick & de Kids dan bij mij.
Alhoewel ze op de kinderen niet springt (daar gaat ze de haren bij uittrekken, of ze wil absoluut op hun schoot gaan zitten als ze met hun huiswerk bezig zijn, vermits ze nog kleine schootjes hebben moet ze zich een beetje vasthouden met haar nageltjes en dat doet natuurlijk pijn: maar da's op momenten dat ze er natuurlijk wel mee kunnen lachten: dan moeten ze dat huiswerk niet maken ……
Bij Patrick springt ze op z'n schouders vanop de kast etc… hij sakkert dan wel, maar heel erg gemeend klinkt het in mijn oren dan niet echt, dus op die toon zal ze het bij hem niet afleren, ik hoor er zelf de lach doorkomen, dan zal zij dat dus ook niet als bestraffend ervaren
Ik ben dus officiëel diegene dat het hardste vloekt&gilt als ze me (per ongeluk) pijn doen ….. ze weten dan dat het écht gemeend is misschien wat harder gillen en blijven na-sakkeren ….of misschien zijn jullie net als Patrick & mijn kindjes, jullie sakkeren wel, maar stiekem vinden jullie het misschien ook wel schattig en lief dat ze dat doet

Miaula kijkt niet op of om als haar nagels geknipt worden. Lotus laat het licht mopperend toe. Tippex manier van protesteren is een beetje piepen. Maar Purrla... Dat is een hele uitdaging, die schiet in de paniek. Die wikkel ik meestal stevig in een handdoek zodat ze niet kan vluchten. Vindt ze ook niet heel tof, maar ze blijft er wel wat rustiger onder. Ik merk wel dat Purrla's herstelperiodes steeds korter worden, dus dat is positief. Waar ze eerst echt een halve dag van slag kon zijn als ik haar nagels had geknipt, is ze nu vrijwel direct hersteld.

Van het weekend maar eens de nagels van Nòi geknipt. Van de week haalde ik hem uit zijn mandje en toen streek zijn pootje langs mijn wang er meteen een haal op mijn gezicht. En in bed kruipt hij ook onder het dekbed en dan heb ik ook regelmatig een haal. Hij liet het op zich wel toe het vierde pootje maar gedaan toen die op schoot lag te slapen. Hij heeft nu keurige korte nagels!