We hebben in Ikea twee afgesloten bijzettafels gekocht (in de vorm van een box, je kan er het deksel afhalen en er zitten kijkgaten in) en langs ene kant hebben we zo een petporte kattenluik geïnstalleerd, een kattenluik dat het deurtje losmaakt al naargelang wie er van de poezels voorstaat, het werkt op de chip die ingeplant is en 1 box is ingesteld voor yoshi, ramses en thor , de tweede box is voor onzen diddl.
Het is de bedoeling dat diddl afzonderlijk eet, oorspronkelijk was dat dus omdat diddl dure dieetvoeding moet eten en als je dat aan alle vier de kleine donders voedert kost het je een hele cent en we zijn maandelijks al redelijk wat kwijt aan dierenarts alleen al, we kunnen tegenwoordig gewoon geen cent meer sparen en dat is natuurlijk ook niet goed.
Vandaar dus het idee om de drie die geen specifiek dieetvoeding nodig hebben terug op carocat te zetten en alleen onzen diddl nog de dieetvoeding.
Maar nu mag diddl eigenlijk geen brokken meer eten en is t daar ook heel geschikt voor natuurlijk, om hem sowieso van brokken weg te houden want je kan hem niet 24 op 24 in de gaten houden, hoe hard je het ook probeert.

Eergisterenavond zijn de bakken eindelijk in gebruik genomen.
Ze zijn blijkbaar allemaal bang van het overhangende deel van het kattenluik (ze moeten daaronder gaan staan zodat hun chip kan gelezen worden en dan gaat het deurtje van t slot en kan het opengeduwd worden) en ze willen er niet van zichzelf instappen in de box.
We moeten er bij gaan zitten, er eentje onder dat onverhangend deel houden zodat we de klik horen en dan hen erdoor helpen stappen.
In t begin moesten we het deurtje zelf openduwen zodat ze nergens tegenzaten met hun hoofd, nu durven ze er wel met hun hoofdje en/of pootjes tegenduwen.
Yoshi had heel snel door dat eens ze binnenzat ze ook zelf kon buitenstappen door met haar hoofd of pootjes tegen het deurtje te duwen.
Ik was apetrots op haar.
De dag nadien hadden Thor en Ramses dat ook door en moesten we wel helpen met het instappen maar niet meer met het uitstappen.
Juist onzen diddl vertikt het om als hij in de box staat met zijn hoofd tegen het deurtje te duwen, die moeten we nog helpen door het deurtje zelf een eindje open te zetten als hij er wil uitkomen, hem moeten we ook langs boven in de box zetten omdat hij helemaal panikeert als hij onder dat overhangend deel staat en door dat gat moet stappen, hij draait gewoon dol dan en hij is er zo niet in te krijgen voorlopig.
In ieder geval, yoshi en thor en ramses komen er zelf uit maar durven er niet alleen in te gaan.
Het is te zeggen, daarnet heeft ramses het wel een keer gedaan, maar de sukkel stond scheef voor het deurtje zodat zijn chip niet kon gelezen worden en belandde pardoes met zijn neus tegen het deurtje dat niet wou opengaan waarna hij de vlucht inzette...
Daddy heeft er hem dan goed voorgezet en hij is dan toch op zijn eentje binnengegaan en daarna terug buitengekomen.
Bij thor en yoshi zet ik hen dus voor het deurtje, als ik de klik hoor gooi ik kattensnoepjes in de box en dan laat ik hen door het gat klimmen.

Hoe krijg ik hen nu zover dat ze er alleen doorklimmen?
Ben ik goed bezig met die snoepjes?
Of toch niet?
Als ze zelf uit de box komen krijgen ze ook direct twee snoepjes om hen te belonen.
Bij diddl brengt dat trouwens geen bal op, die wil nooit snoepjes en die is met niks te verleiden, niet met natvoeder of ander eten en ook niet met speelgoed, hem kan je met niks omkopen.
Maar thor en yoshi dus wel.
Maar ik vraag me nu af of ik wel goed bezig ben met hen?
Blijkbaar heeft het toch resultaat bij Ramses?
En nog vrij snel ook toch.
En wat met Diddl?
Hoe moet ik die zover krijgen dat hij er zelf wil in - en uitstappen?
Iemand suggesties?

Ik zit er niet mee in dat ik hen moet helpen maar ze moeten het zelf toch ook kunnen zodat ze s nachts kunnen gaan eten (nu sta ik paar keer op om hen te helpen) en zodat ze kunnen eten als we allebei niet thuis zijn.

Trouwens nog eens heel hard bedankt aan wendy/anunaki die voor mij de site van Ikea heeft doorploegd en op de proppen is gekomen met die bijzettafels.
Heel erg bedankt daarvoor !

Dat was pure chance, mijn hersenen maakten toevallig eens de juiste verbinding Nadine ..... af en toe heb ik zo eens een heldere moment

Volgens mij ben je wel goed bezig hoor ...... geef het gewoon tijd.
Als de 3 brokken eters er zelf al in & uit gaan dan heb je het belangrijkste deel toch al bereikt (nl. Diddl weghouden bij de Carocroc)

Wat de andere 3 musketiers betreft zou ik het als volgt aanpakken: help ze 3x per dag met binnengaan ...... maar laat ze voor de rest gewoon zelf eens nadenken hoe ze daar binnen kunnen geraken. Dat is eens een mentale uitdaging ..... leg er maar eens een lekker kattensnoepke in en ga dan gezellig kijken hoe ze dat willen oplossen (ge moet niet te rap compassie hebben, het is ook eens goed om ze een uitdaging te geven: dat is goed voor hun! In de natuur moeten ze ook nadenken hoe ze een muisje uit een holletje kunnen vissen
Eens ze doorhebben dat ze op een bepaalde manier moeten staan om de klik te horen hebben ze het "moeilijkste" deel achter de rug ..... het binnen/buitenstappen doen ze zo te lezen al goed, nu moeten ze de rest nog uitvogelen.

Den Diddl zou ik wel efkes wat meer helpen ..... dat schaapke heeft ook pijn etc.
Uiteindelijk zal hij het ook wel doorkrijgen.

Allez veel trainingsplezier hé ...... 't gaat helemaal goed komen, daar ben ik zeker van

Oei, maar 3x per dag helpen?
Dat is toch niet veel...
Ik heb dan schrik dat ze niet genoeg gaan eten en het te koud gaan krijgen.
En ook natuurlijk dat ze me s nachts dan wakker gaan maken en staan te blèren, dan help ik liever overdag wat vaker...

Ramses heeft het blijkbaar helemaal door, die ging daarnet effectief zelf proberen om naar binnen te geraken maar stond natuurlijk net te schuin om zijn chip te kunnen lezen.
Thor toont veel interesse en bekijkt het hele boeltje heel aandachtig als we iemand anders helpen om er in te gaan en hij had het maar ene keer nodig om te zien hoe yoshi er zelf uitkwam om het zelf te kunnen, slim toch hé
Maar hij snapt nog niet dat hij naar binnen moet gaan als hij de klik hoort.
Hij snapt wel dat hij er moet gaan voorstaan maar heeft nog niet door waarom precies, hij gaat er voorstaan en gaat dan gaan lopen.
Volgens mij denkt hij trouwens dat hij op mij of daddy moet wachten om naar binnen te gaan.
Want als er een ander naar binnen gaat komt hij braaf op zijnen toer wachten maar het alleen proberen doet hij niet, ook al heeft hij een tijd niet gegeten.
En yoshi is gewoon te bang om alleen naar binnen te gaan...
Die schrikt heel hard van die klik.
Die moet je echt naar binnen duwen.

Doe ik er dan geen goed aan om hen iedere keer te helpen?
Ik dacht dat hoe meer keren ik hen help hoe sneller ze het door gaan hebben.
Als ik yoshi niet help denk ik dat ze gewoon niet gaat proberen eten...
En diddl moet het natuurlijk ook leren, of ik kan sowieso s nachts k weet niet hoeveel keer opstaan om hem eten te geven...
Maar hij is echt wel heel bang om er zelf in te gaan.
Hij durft er ook niet alleen uitkomen, ik ben nu begonnen met hem erdoor te duwen als hij er uit moet komen ipv eerst die klep zelf open te houden.
Als ik hem er doorduw moet hij wel met zijn hoofd of pootjes duwen dacht ik dan en leert hij dat het geen kwaad kan...

Ik wil het nu gewoon niet verkeerd aanpakken want dan is het om zeep hé

Persoonlijk zou ik niet duwen (dan gaan ze het misschien associëren met iets negatiefs) ...... de klep openhouden zou ik wel doen, desnoods er tijdelijk iets onder zetten (?) Dan moet je dat luikje geen hele tijd vasthouden.

Werk in stapjes..... stap 1 is dat ze die bak leuk gaan vinden (en eten is altijd leuk!) ---- dus niet duwen / trekken / opsluiten: echt niks negatiefs
Desnoods zet je het eten eerst wat dichter tegen de in-/uitgang zodat ze enkel hun kopje maar naar binnen moeten steken, of gaat dat niet ?

Met 3 voermomenten op een dag komt een kat normaal gezien echt wel toe hoor ..... het is niet dat het eeuwig zo zal zijn, het is toch de bedoeling dat ze het op den duur zelf gaan doen

En als ze tussen die 3 voermomenten honger hebben kunnen ze gaan eten hé, ze moeten alleen uitvogelen hoe ze eraan moeten geraken, da's een extra stimulans ..... Jij bent altijd zo lief hé Nadine.
Ge hongert ze toch niet uit ..... ge hebt dit net bedacht voor hun eigen goed ..... ge voelt u al schuldig op voorhand
Laat ze eens nadenken en moeite doen ..... da's juist hetzelfde met kinderen, op een gegeven moment moeten ze ook een bord uit de kast pakken en hun boterhammeke maken ..... en als de kast te hoog is, dan moeten ze een trappeke pakken (dat hebben mijn kindjes ook zelf moeten bedenken, en ik ben daarvoor geen slechte mama )

Als ik yoshi niet duwde dan zou ze er gewoon niet ingegaan zijn en ik was dus bang dat ze dan godsmoedig met honger zou gelopen hebben.
Ik dacht dat als ik haar letterlijk wat pushte dat ze dan zou doorhebben uiteindelijk dat er niks ergs gebeurd en er iets lekkers aan t andere eind te scoren is.
Nu smijt ik dus eerst snoepjes door het luik als zij het laten klikken heeft en dan hou ik haar vast dat ze niet direct kan gaan lopen maar dat ze even kan ruiken en van ver kan kijken en dan stapt ze er uiteindelijk wel door

bij diddl is t zo dat als je hem geen duwtje aan zijn achterste geeft dat hij het dan ook gewoon niet gaat doen, eruit komen bedoel ik dan want om er in te gaan wordt hij er nu nog langs boven ingezet.
Hij wil gewoon dat luik niet tegen zijn hoofd.
Eerst hielden wij het luik open, volledig dan, zodat hij er zo door kon stappen.
Na een paar keren hielden we het dan nog open maar niet meer zover, met het idee erachter dat hij toch ietske zou moeten duwen met zijn hoofd.
Maar hij wil dat dus absoluut niet doen, van t moment dat hij het tegen zijn hoofd voelt trekt hij zich onmiddellijk achteruit, eens zijn hoofd erdoorzit en t luik valt dan op hem, op zijn rug, dan zal hij er nog verder doorkomen maar anders niet.
Daarom dat ik nu een duw geef aan zijn achterste zodat hij wel verplicht is om met zijn hoofd of zijn voorpoten te duwen zodat hij doorkrijgt dat er niks ergs gebeurd
Volgens mij gaat hij het echt nooit doen als ik hem niet een beetje forceer, diddl is nu eenmaal gewoon dat alles voor hem gedaan wordt.
Hij piept en wij springen op en doen wat hij wil dat gedaan wordt en hij is dat heel goed gewoon.
Er staat bv een poef als opstap voor hem aan daddy zijn bureau en hij is best in staat om van die poef zo op t bureau te gaan.
Maar hij is gewoon dat er hem een voetje/handje gegeven wordt, dan heft hij zijn achterpoot op en steken wij er onze hand onder en geven we hem een duwtje omhoog.
Hij is dat zo gewoon dat hij dus echt staat te wachten op dat handje/voetje en als je t niet direct geeft dan begint hij te piepen tot je het hem geeft...
Of hij kan makkelijk van de krabton op de vensterbank stappen naar de krabpaal die voor de venster staat.
Maar dan blijft hij op de krabton zitten tot wij ons op ons knietjes gaan zetten zodat hij van de krabton op ons schouders kan stappen en dan van ons schouders op de krabpaal, gaan we niet door de knietjes dan piept hij tot we dat wel doen...
En hij probeert zelf gewoon niet om van het ene naar het andere te geraken, hij vertrouwt zich er op dat wij een handje toesteken.
Dat is natuurlijk onze eigen schuld dat het manneke zelf gewoon niet meer probeert maar wacht op een helpende hand, wij hebben hem dat gewoon gemaakt hé...
Misschien moet ik er hem gewoon wat langer laten inzitten dan , als hij er uit wil komen uit dienen box.
En hem laten piepen...
Tot nu toe krijg ik dat niet over mijn hart, ik vrees dan dat als ik hem laat zitten dat hij er vier uur later nog gaat zitten...
Of dat hij zich zodanig gaat opwinden dat hij iets gaat krijgen.

Ik heb trouwens wel het gevoel dat ik ze uithonger als ik ze niet om de zoveel tijd er in doe gaan
Deze nacht is Thor me komen wakker maken om hem te helpen en die heeft dan gegeten.
En diddl heeft dat ook ne keer gedaan
Maar de andere twee dus niet.
En de ene keer dat thor en diddl dan gegeten hebben vind ik dan te weinig.
En dan voel ik dat aan alsof ik die dutsen met honger doe lopen omdat ze nu niet meer zoals vroeger gewoon aan hun eten aankunnen en ze er op hun eentje nog niet durven bijkruipen...
Ik ga maar gerust zijn als ze het echt op hun eentje doen en ik weet dat ze gewoon constant aan hun eten aankunnen...

de eetpotten zo zetten dat ze er aankunnen als ze hun hoofd door het luik steken dat gaat niet, dat is praktisch gezien echt wel onmogelijk

Hei Nadine,
goed van je dat je gestart bent met die luikjes!
Volgens mij zijn jouw schatjes héél slim en leren ze snel.
Dat merk ik hier bij mij trouwens ook met voerpuzzels, daar moeten ze ook bij nadenken hoé ze bij het lekkers geraken.
Daarbij heb ik al opgemerkt dat ze van elkaar leren door elkaar te imiteren.Dat zullen die van jou ongetwijfeld ook doen.
Ik zou niet aan hun poepje duwen, zodat ze niet nog angstiger worden en zeker opletten met wat je Didll leert; zo te horen is hij de slimste van allemaal, als hij dat handje/voetje enzo nodig heeft!!(Niet te geloven hé...)
Als hij in de bak zit en er niet uit wil, is het misschien een idee om voor de bak met een speeltje te gaan slepen of zo.Heb ik al niet ergens gelezen dat jij Dragonfly 's gebruikt?Wapper met dat ding voor zijn luikje, of iets anders waar hij van houdt, misschien is dat wel een stimulans om er zélf uit te komen.Eens hij door heeft dat het echt niet gevaarlijk is, ben je vertrokken.Zo te horen maken de anderen al snelle vorderingen.Misschien kun je door de kiertjes ook omgekeerd te werk gaan en ze in de box lokken met een speeltje.
Een beetje geduld, dan komt het wel goed hoor.Misschien kan je in het begin ook wat voer gebruiken dat erg lekker ruikt om ze in de box te lokken, misschien een stukje kip of een beetje nat voer, als ze dat lekker vinden?Ik probeer maar mee te denken hé.Of wat gerookte zalm, een beetje tonijn in water?
Courage, je bent op het goede pad!
Ann

Ja ze zijn inderdaad heel slim.
Onzen thor doet inderdaad aan imiteren, hij zat zusje yoshi te bestuderen terwijl zij er op haar eentje uitkwam en de keer nadien kwam hij er zelf ook alleen uit, slim hé.
Onzen diddl is jammer genoeg met niks te overhalen om iets te doen dat hij niet wilt doen, niet met eten, niet met snoepjes en niet met speelgoed (er staat in allebei de boxen trouwens natvoeder en ik strooi snoepjes in de box als er iemand in wil gaan).
Maar sedert vandaag gaat hij gewoon langs voor in de box en niet meer langs boven (ik moet wel het deurtje even opendoen voor hem, maar t is vooruitgang)
Het duwtje is toch echt nodig bij yoshi, ik stamp dat kind er niet door hé, ik laat haar gewoon niet naar achteren komen en stimuleer haar met een klein duwtje om naar voor te gaan.
Ze heeft toch door nu dat er niks slechts gebeurd maar de drempel om er zelf in te stappen is nog even te groot, maar dat komt nog wel.
Ik ben echt wel trots op mijn kleine donders

Kijk is aan ...... er is al weer wat vooruitgang se ....... volgende week hebben ze het wel helemaal onder de knie en dan kan jij weer opgelucht ademen