Miaula ligt vanaf het moment dat ik op mezelf woon vrijwel elke avond bij me in bed. Tuttebolletje komt ook echt pas bij me liggen als het licht uit gaat. Als ik nog lig te lezen drentelt ze wel door mijn kamer, inspecteert vast onder het dekbed, meer verdwijnt toch weer met een sprint uit de slaapkamer. Binnen een minuut nadat het licht uitgegaan is, hoor ik haar dan weer de kamer binnen trippelen en komt ze bij me liggen. Als kitten heb ik haar de eerste nachten ook bij me genomen, maar doordat ik zelf zo'n slaapgebrek kreeg, ben ik daarmee gestopt. Ook ik was bang dat ik haar zou pletten, of dat Miaula zou stikken want een kat kan toch niet de hele nacht onder het dekbed liggen?! Nu maak ik me echt geen zorgen meer, ik lig 's nachts zelf in coma, en Miaula redt zich prima. Ik ben eerder degene die zich onbewust in haar slaap aanpast, het gebeurt met enige regelmaat dat zij de ruimte inpikt en ik op een smal strookje lig en nog net niet uit bed donder.
Dus ik zou me echt niet teveel zorgen maken, die katten redden zich wel. Aan Miaula merk ik trouwens ook dat als ik me omdraai, zij vaak ook opstaat en gaat verliggen. Dus ik denk dat ze zich goed aan kunnen passen.
Bij ons slapen ze allemaal in bed of net daar waar zij het meeste zin in hebben.
en om ze een aai over hun buikje te geven het motortje begint dan meteen te lopen 
