Miaula heeft weer wat nieuws ontwikkeld.
Ik ben net goed en wel een paar weken uitbehandeld met haar ogen, of ik ontdekte afgelopen week wat nieuws Ze is ze een bult op haar achterwerk aan het kweken.
Miaula heeft sinds ca. 2 jaar een klein bultje op haar rechterbil. Is een stukje lichter, maar altijd stabiel geweest. Een klein rond plekje dat zacht aanvoelde en niet uitstak. Ik dacht altijd dat ze van een van mijn andere katten een tik had gekregen en dit een litteken was. Zo heeft het er altijd uit gezien:
Onderstaande foto's laten zien hoe het er nu uit ziet. De bult lijkt wat groter, maar vooral is deze meer gaan uitsteken en voelt harder aan. Ik kan het bultje wel verschuiven, lijkt in de huidlaag te zitten. Nu het bultje veranderd is, dacht ik toch dat het iniet om een litteken ging, maar iets anders. De plek ziet er verder rustig uit, lijkt niet direct op een ontsteking of verstopt talgkliertje. Dat laatste zou denk ik ook niet aannemelijk zijn omdat het al 2 jaar stabiel is.
Ik ben afgelopen week toch maar weer naar de dierenarts gegaan, mede ook omdat ik (gelukkig) een oproep kreeg dat ze haar inenting moest hebben. Dus kon mooi 2 vliegen in 1 klap slaan. Ze was zoals toch weer een lekkere stresskip met een hartslag die alle kanten uitging. De dierenarts hoorde een ruis, waar ik toch wel weer van schrok. Echter bleek dit fysiologisch, zodra ik Miaula ging aaien en zij wat rustiger werd, verdween de ruis. Gelukkig maar! Haar oogje werd ook nog aan een inspectie onderworpen, en de dierenarts was heel erg tevreden met hoe het eruit zag!
De dierenarts vond het bultje erg raar (uiteraard, ben niet anders gewend bij Miaula..). Een talgbultje leek haar niet waarschijnlijk, omdat het er al zo lang zit. Dat het ineens is gaan groeien en harder geworden is, vond ze raar. Ze heeft erin geprikt, wat nog lastig was omdat het best een hard bultje is en wat spul eruit gezogen. Dat was geen talg. Ik kon uit 3 mogelijkheden kiezen: het kleine bioptje opsturen, de bult nog even aankijken of weg laten halen. Het opsturen van het biopt was niet echt een optie, je hebt maar 60% kans dat er iets uitkomt waar ze wat mee kunnen, omdat het zo nauw komt hoe er geprikt wordt. Je moet precies in de kern prikken om een goede uitslag te krijgen. Dus grote kans dat er niet iets zinvols uitkomt. Aankijken vind ik zelf geen optie. Dus ik heb ervoor gekozen om het bultje operatief te laten verwijderen. Eventueel kan het dan alsnog ingestuurd worden om te bekijken wat het is. Dan hebben ze ook het hele bultje om te onderzoeken. Dit leek mij toch de beste en vooral veiligste optie. Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik het nu nog een tijd zou aankijken en het iets kwaadaardigs zou blijken te zijn waar ik straks te laat achter kom. Dus aanstaande dinsdag mag Miaula onder het mes. De dierenarts heeft me gevraagd of ik bij de narcose aanwezig wil zijn, en daar heb ik mee ingestemd. Vind het stiekem wel een beetje spannend, maar ook wel fijn om eens te zien. En hopelijk is het vooral voor Miaula prettig dat ik erbij ben als ze onder zeil gaat.
.... weghalen die handel met een ruime marge rond het verdachte weefsel zelf!!!! 
(hou ons op de hoogte a.u.b) lieve knuffel van Bono en mij 
Ze heeft een lichte roes gekregen, zodat ze zo kort mogelijk onder narcose was. Een uurtje later mocht ik haar gelukkig alweer ophalen. Terwijl ik aan het betalen was, hoorde ik dat Miaula aan het spugen was. Ze heeft een klein beetje slijm/gal overgegeven, maar wilde thuis al direct eten. Ze trekt nog een beetje met haar achterpoot als ze loopt, ik denk dat ze het ook een beetje voelt trekken. Doordat het bultje met een marge is weggenomen, heeft ze toch nog 4 hechtingen.