Volg "gewoon" je hart Nadine .... mocht het mijn katje zijn zou ik hem onder narcose laten brengen, maar wel bij iemand die een hele fijne scoop heeft die diep genoeg kan kijken, dan weet je tenminste OF er iets zit.
En ook eens een foto laten nemen van zijn hoofdje om na te kijken hoe zijn neusholtes zelf eruit zien.
Ik moet altijd weten hoe het zit voor ik me "gerust" kan voelen ..... zoals bij een (stomme) staart
Maar iedereen is anders .... het is hoe dan ook niet gemakkelijk!

Ik weet het echt niet wat het juiste is om te doen.
Enerzijds is diddl nog altijd heel speels, heel vinnig, hij eet en drinkt goed, op dat gebied doet hij het goed en is t inderdaad onverantwoord om het risico te nemen dat hij in die narcose zou inblijven.
Langs de andere kant loopt hij hier dan met een overduidelijk te veel aan snot, hij maakt veel slurpgeluiden (dat wijst toch op te veel aan snot en slijm dat hij wegslikt), hij maakt dan weer regelmatiger veel geluid op zijn adem, de dierenarts zei de vorige keer dat hij blijkbaar toch niet goed adem kan halen via zijn mond (daarom ook dat hij denkt dat er poliepen zitten), zijn ogen staan regelmatig klein en zijn heel waterachtig en hij geraakt er maar niet vanaf, dat is ondertussen toch al goed 2 maand.
Hij zit dan ook met dat tandje waar hij niet echt veel last van heeft maar toch wel iets van last van zal ondervinden en dat er uit zou moeten gehaald worden maar volgens de dierenarts is dat dan ook weer niet iets dat echt heel noodzakelijk moet gedaan worden.
Ik heb dan soms het gevoel van dat we hem best onder narcose laten gaan en dan is t misschien eindelijk allemaal gedaan (tandje er uit, tandsteen wordt weggehaald, sinussen worden leeggemaakt-maar kunnen dag nadien terug vol zitten-, eventuele poliepen worden weggehaald en misschien is hij er dan eindelijk vanaf van dat snotteren en dat slijm en dan moet hij niet meer aerosollen of dat fysiologisch water laten doen.
Anderzijds zijn al die dingen niet levensbedreigend, heeft hij er zelf geen last van in de zin van dat hij zich ziek of miserabel voelt, en is het dan volgens mij ook niet echt verantwoord om het risico te nemen dat hij in die narcose gaat blijven maar moet hij wel stressen met dat fysiologisch water en moet hij ook in die bak om te aerosollen meermaals per dag.
Ik geraak er maar niet aan uit.
De weegschaal slaat maar niet door naar de ene kant.
En de dierenarts is er de ene keer van overtuigd dat de beste aanpak narcose is maar de volgende keer is hij dan veranderd van gedacht.

Misschien trek ik het me te hard aan?
Misschien ben ik een overdrijver?
Maak ik er teveel van van dat snot en slijm en mag ik dat niet doen?
Ik wil gewoon dat mijn manneke hem goed voelt, dat hij nergens last van heeft.
Maar ik wil hem niet onverantwoorde risico's laten lopen ook, daarvoor is zijn leven veels te kostbaar.
Ik geraak er niet aan uit

Eerst zei de dierenarts dat het gewoon een zware verkoudheid was en voor een zware verkoudheid is het niet verantwoord om zoveel risico te nemen en daar volg ik hem natuurlijk in.
Toen hij dan de volgende keer zei dat volgens hem de sinussen vol zitten veranderde dat toch de zaak voor mij want ik heb dat zelf ook nog veel gehad en ik had daar dan uiteindelijk toch nogal wat pijn van van die sinussen die vol zaten met etter en snot
Poliepen heb ik nog nooit gehad, daar kan ik dus niet van meespreken en kan ik niet over oordelen.
Ik probeer te vergelijken met wat ik al gehad heb en hoe ik me daar bij voelde en zo te besluiten.
Maar ik kan niet besluiten...
En ik ben echt bang dat ik diddl iets onverantwoords ga laten ondergaan en als hij er dan inblijft dat vergeef ik mezelf nooit.
Langs de andere kant wacht ik nu misschien te lang om een besluit te nemen en gaat diddl zijn hart nog verslechten en vergroot het risico nog met den tijd...

Ik moet het eigenlijk ook altijd weten wendy voor ik gerust kan zijn maar langs de andere kant is het dan misschien wel heel onverantwoord om het malgree te willen weten en hem nodeloos risico te laten lopen omdat ik het zo graag wil weten...
Sorry voor mijn gezaag maar ik loop daar constant mee bezig en ik weet het gewoon niet wat het juiste is om te doen.
Dus probeer ik gewoon de dierenarts te volgen in zijn oordeel
Maar die maakt het er dan ook niet simpeler op door dan altijd van gedacht te veranderen en de ene keer dit en de volgende keer dat te zeggen.

Linda misschien moet ik maar eens bellen naar putcuyps en haar mening vragen

Ik heb gebeld naar putcuyps om haar gedacht er over te vragen, ze gaat me straks terugbellen.
Ik zit hier nu te twijfelen of dat wel een goed idee was, we komen niet altijd overeen in onze gedacht van wat goed is en wat niet, zo is zij bv heel hard te vinden voor je kat er absoluut te willen doortrekken als hij zo een verlamming krijgt aan de achterpoten, dat is toch de indruk die ik gekregen heb, dat ze heel hard voor het verlengen van leven is ook als dat eigenlijk ten koste gaat van de kwaliteit en daar ben ik het dan niet mee eens.
Dus misschien breng ik mezelf nu nog meer in verwarring door haar gedacht erover te vragen...
Ze heeft wel al gezegd dat als diddl snurkt dat hij dan wel poliepen zou hebben en ik hoor diddl toch af en toe snurken...

ja en lap , daar zijn halve trouwboek en ik het dan ook al over oneens, hij vindt dat diddl gewoon geluid maakt als hij slaapt, ik vind dan dat hij snurkt...

Dat heet niet zagen Nadine ..... dat heet je zorgen uiten .... en wie weet krijg je al schrijvend zelf een betere kijk op de dingen en helpt het je zo om een beslissing te nemen waar je zelf met hart en ziel kan achterstaan

Wat je altijd kan doen dat is eens een 2nd opinion halen bij een andere DA .... iemand die niet zo nauw bij jou betrokken is! Maar neem dan wel een DA die bekend is met Sphynxen en wiens praktijk goed uitgerust is

Misschien is de besluiteloosheid van je DA wel een gevolg van het feit dat hij je al zo goed kent? .... Hij wordt misschien wel wat heen en weer gesleurd tussen zijn "objectieve" medische mening en zijn "empathie" naar jou toe!?
Je mag niet vergeten dat DA'tsen ook (maar) mensen zijn, die desondanks hun professionele kennis OOK nog gevoelens hebben en dat dat mee kan spelen in hun oordeel, zeker als ze de eigenaars beter leren kennen

ja dat is heel aardig dat frank emphatie voor mij heeft maar ik heb hem al veel keren gezegd dat ik me op hem vertrouw en zijn objectieve mening, dat hij absoluut niet mag kijken naar hoe ik mij voel want ik ben er emotioneel te veel bij betrokken.
Dat hij moet zeggen wat goed is voor ons poezels zonder rekening te houden met onze gevoelens.
In onze omgeving hier zitten geen dierenartsen die ervaring hebben met sphynxen, heb ik gezocht en niet gevonden.
Alé, eerst dan maar afwachten wat putcuyps zegt en wat frank morgen gaat zeggen...
Kon den diddl maar praten hé ...

Alé, heb ik hier godsmoedig zichten wachten voor niets
We gingen naar fitnes gaan maar zijn thuisgebleven om toch maar niet telefoontje van putcuyps te missen maar die heeft niet gebeld...

Ik sluit me aan; ik vind ook niet dat je zaagt. Je bent bezorgd en terecht. Ik weet dat wij ook met Bam* destijds ons telkens afvroegen "moeten we wel dit" of "moeten we wel dat" en "zou het dit, of toch dat". En laten we wel zijn, met een HCM'er wil je gewoon geen onnodige risico's lopen en je maakt je daar eigenlijk ook al elke dag zorgen over. Soms meer op de voorgrond dan op andere dagen, maar mijn ervaring is dat het toch altijd in je hoofd blijft rondspoken.

Ik hoop dat Putcuyps voor jullie een goed advies heeft, of misschien dat ze hem toch beter een keer kan onderzoeken?
Wel balen dat er niet terug gebeld wordt terwijl je daarvoor speciaal thuis blijft. Dat gewoon niet fijn.

Ik denk dan dat andere mensen misschien wat besluitvaardiger zijn dan mij als het op zulke dingen op aan komt en ik blijf er dan maar over bezig en kan maar niet beslissen...
En ik denk dat ik soms toch overbezorgd ben en heb dan schrik dat ik door die overbezorgdheid iets ga doen of laten dat uiteindelijk ten koste gaat gaan van 1 van de kinders.
Het is gewoon heel moeilijk.
Halve trouwboek weet ook niet wat te doen.

Die hcm blijft inderdaad altijd wel ergens in je hoofd hangen, maar terwijl wij er dan 2 hebben is er tussen die 2 dag en nacht verschil.
Onze Ramses is echt een beer van een vent, je zou nooit vanzeleven denken dat dat manneke hcm heeft, zo veel leven dat daar inzit en zo wild en enthousiast dat hij is over alles, de capriolen die hij uitsteekt, hoe gezond hij er uitziet, alé, gewoon ongelooflijk dat dat manneke hcm heeft.
Hij lijkt wel ongenaakbaar, onkwetsbaar...
Terwijl onzen diddl zo een klein kneusje is en je aan hem duidelijk ziet dat er wat scheelt en er ook wel altijd iets mankeert aan het manneke.
Hij lijkt zo teer en zo fragiel.
Bijgevolg maken we ons uiteindelijk altijd een pak meer zorgen over diddl dan over Ramses terwijl ze wel hetzelfde mankeren (onzen diddl zijn hart is wel veel slechter dan dat van Ramses blijkbaar)
Maar in t algemeen zijn er voor de rest minder zorgen waar het Ramses betreft
We zouden natuurlijk even bezorgd zijn als Ramses onder narcose moet.
En met dezelfde twijfels zitten.
Maar Diddl is echt ons zorgenkindje.
Al van in t begin.
En sedert putcuyps ons gezegd heeft dat we serieus rekening moeten houden met het feit dat het nu echt wel een reële mogelijkheid is dat diddl daar gewoon gaat vallen en dood zijn en dat we ons wat dat betreft toch minder zorgen moeten maken om Ramses is Diddl toch in ons ogen veel kwetsbaarder dan onze Rammy bammy en maken we ons nog wat meer zorgen...

Ik ben zo verschrikkelijk bang om een verkeerd besluit te nemen.
We willen nog niemand kwijtgeraken, het is veels te vroeg.
En als we iemand zouden verliezen en dat zou komen door een besluit dat wij genomen hebben en dat zou achteraf dan nog compleet onnodig blijken geweest te zijn, dat vergeven we onszelf gewoon nooit meer.

Nee het is niet fijn dat men niet terugbelt als men dat dan wel beloofd heeft.
Ik snap ook dat de mensen bezig zijn met patiënten en dat het dan niet leuk is als je gestoord wordt.
En als ze net een hcm test aan t doen is kan ze natuurlijk niet zomaar aan de telefoon komen.
Maar ik had verwacht dat ze haar patiënt ging afwerken en dan ging bellen.
Ze zal het dan wel vergeten zijn.
Ik zal morgen terugbellen.
Alhoewel ik daar nu ook al zit aan te twijfelen of ik dat wel moet doen.
Misschien ga ik nog wat banger worden na een gesprek met haar.
Of nog wat besluitelozer.
Ik zal morgen nog zien.

Diddl heeft in ieder geval vandaag een goeie dag gehad, een dag waarop je zegt dat het echt wel overbodig risico nemen is om hen onder narcose te doen.
De dag was niet zo goed begonnen eerst maar evolueerde dan naar iets goeds.
Hij heeft wel paar keer gehoest en hij liep regelmatig slurpgeluiden te maken maar voor de rest heb ik eigenlijk geen geluid gehoord op zijn ademhaling en zijn ogen stonden vandaag ook terug helder en groot.
En hij was heel chilled out en rustig en lag gewoon te genieten van het mooie weer.

Bedankt voor de input wendy en linda !

Hoi Nadine,
Ik zou zeker eens een 2e opinie vragen want met welles, nietes is hij ook niet geholpen hé.Veel symptomen herken ik van mijn katertje en die heeft chronische niesziekte. Ik had je dat al eens gezegd dacht ik. Bij hem vliegt met momenten het snot ook in het rond en hij hoest en maakt ook dat slurpend geluid. Want zoals ik eerder al zei fysiologische oplossing maakt de slijmen wel los maar droogt de slijmvliezen wel uit met als resultaat dat de neus van nature weer meer slijm gaat aanmaken om hem teug vochtiger te krijgen. Ik zou daar toch mee op letten hoor!