Mijn honden moesten het vroeger ook langer dan 9u zonder mezelf uitzingen
Op zich is dat geen bezwaar
ALS je daarnaast consequent voor voldoende afleiding tijdens de dag kan zorgen (en dat is heus niet zo moeilijk, lang leve de bustercube, kong etc.....als je een tuin hebt en je maakt een deel doggy-proof en je zorgt dat ze verwarmd kunnen zitten, vb. binnen- buiten dan is het al helemaal te doen
honden slapen trouwens het grootste deel van de dag )
Als je dan bij thuiskomst voor voldoende lichamelijke & geestelijke stimulatie kan zorgen kan je ze heus wel gelukkig houden en dan doe je ze niks te kort (als dat je angst zou zijn?) : vb. flinke wandeltocht, spelen met de frisbee, goed onder appel zetten, zoekspelletjes (ook heel leuk met Royan) 2x per week naar de hondenschool (leuk voor de sociale contacten)
De eerste 5 jaar zijn de "moeilijkste" dan zijn ze nog helemaal fresh en into the test-mood (kan je ze wel eens achter het behang plakken, zeker in combinatie met kinderen: maar ach we zijn allemaal wel een beetje masochistisch ingesteld anders kozen we al niet voor Sphynxen
............ maarrrrr daarna wordt het beter!
Ik zit hier nu met allemaal fossielen (uitgezonderd Joya) en dat is best wel "saai" of eerder "gemoedelijk" te noemen, ze (Perdu & kleine Max) zijn niet eens meer enthousiast als ze hun leiband zien, dan zie je ze al denken, van "moet dat echt" ....na 5 m. staat perdu al te springen van "pak mij, pak mij" en Maxie moet je dan bijna vooruit trekken (zelfs de kinderen kunnen met de leiband aan de pink met hem wandelen: alhoewel daar kan zijn opvoeding wel wat mee te maken hebben LOL)
Ik wil maar zeggen, je moet het alleen doen als je er voor de volle 100% achter staat, maar als je werk het enige bezwaar zou zijn om het niet te doen dan wil ik het ook niet nalaten om je toch op de "mogelijkheden" te attenderen
......kinderen en honden zijn zooooo'n toffe combinatie
........ 'k zal je straks eens wat privé foto's doormailen