Als je kat zich niet goed voelt in de groep (psychologisch dus) dan kan je daar m.i. weinig tot niks aan doen ..... de meeste mensen met zo'n probleem zetten dan een kattengedragstherapeut in, maar de meesten moeten dan toch gaan herplaatsen (zo hoor ik het toch quasi altijd en dat is ook mijn ervaring ermee) .... maar meestal heb je er dan ook vechtproblemen bij, niet alleen maar plassen.

Wat je ook altijd eens "moet" proberen is gewoon van kattenbakvulling wisselen ...... misschien ging ze vroeger op ander grit en wil ze dat terug?
(wat die katten in hun kop hebben, hebben ze niet in hun *** hé )

Als het toch nog hormonaal zou zijn ....... vb als de bijnierschors om de één of andere reden nog wat extra hormonen gaat produceren dan kan Tardak helpen ..... 2 injecties laten zetten: de eerste injectie vb op maandag en de 2de op vrijdag.
Probeer het eens - baat het niet dan schaadt het éénmalig ook niet .... velen gebruiken het alleen voor katers, maar het is ook inzetbaar bij poezen en werkt nog ook (ook mijn ervaring )

het zand is wel verandert... ik neem nog steeds hetzelfde merk eigenlijk maar deze keer ben ik er zelf ook niet tevreden van. heb er al voor geklaagd. ik neem een hele pallet en ze hebben er precies met een pletwals op gezeten...
het stuift enorm terwijl het stuifvrij is. straks dus eerst achter wat ander zand...

indien dit niet werkt komt onze dierenarts volgende week voor de vaccinaties van de kleintjes, dan vraag ik hem naar die hormonale spuit. die heeft ze al wel eens gekregen maar 1keer eigenlijk. een soort van prikpil was dit, zou 100dagen werken...
dan heb ik een week tijd om het eens te testen.

een kat herplaatsen, wie wilt er nu eentje van 14jaar? niemand dus!
maar er moet wel een oplossing komen. stel dat het is, zoals macP zegt, een gedragsprobleem, wat ga ik dan niet voorhebben als de baby er is? Das weer een grote aanpassing voor haar en ik kan me niet riskeren dat ze de wieg gaat onder plassen...
en daar vrees ik enorm voor als het gedragsmatig is...

Hei Barbara,
volgens mij is er iets mis met haar gezondheid.Katten zijn er meesters in om te verbergen dat ze ziek zijn.
En dat oogcontact met je zoeken voor ze plast is misschien juist wel een vraag om hulp.Zo van "kijk, dit doet pijn".
Die hormonen zullen niets uithalen en volgens mijn dierenarts zijn die prikpillen een trauma op zich, blijkbaar ontzettend pijnlijk.
Heb je er al eens aan gedacht om een kattengedragstherapeut te consulteren?Als je er van overtuigd bent dat het iets gedragsmatigs is, is het misschien een optie om eens contact op te nemen met Marcellina Stolting, volgens haar nieuwsbrief is er eens per week gratis telefonisch advies mogelijk.'k Geloof via Skype.
Dan hoor je in ieder geval ook eens een andere mening, van iemand die er buiten staat.
En ik zou zeker voor meerdere, open bakken gaan, maar dat heb ik vroeger al gezegd.
Hoe dan ook, ik hoop dat je een oplossing vindt, die voor mens en dier aanvaardbaar is.
Ann

ze kijkt niet voor het plassen maar nadien blijft ze me aankijken... ik had haar al eens medisch getest maar vrijdag komt onze dierenarts terug (als ik geen andere mag zoeken, want hij heeft gisteren wat aan zijn hart gekregen, hartritmestoornissen)