Ik weet niet waar ik het moet zetten, hoort niet echt bij de onderverdelingen thuis die gemaakt zijn in rubriek gezondheid, dus heb ik het maar hier gezet.
Sorry als het niet goed staat.

onzen diddl heeft nu toch al meer dan een maand problemen , hij maakt nogal wat geluid op zijn ademhaling, moet precies slijm/vocht wegslikken maar er komt nooit iets uit van slijm, zijn ogen zijn heel waterachtig en lopen en worden op den duur plakkerig.
Hij krijgt hoestbuien.
Zijn slokdarm is heel gevoelig en hij heeft daar dan regelmatig nogal wat irritatie op waardoor droge brokjes eten dan moeilijker gaat (we geven hem dan natte voeding).
Zijn longen klinken wel heel goed, daar zit niks in.
De dierenarts zei dat het een infectie is op de bovenste luchtwegen en daardoor heeft hij dan een gevoelige slokdarm waar irritatie op zit (er was even een vermoeden dat er ook iets vastzat in het keeltje van diddl maar dat bleek uiteindelijk toch niet echt een mogelijkheid te zijn).
Volgens de dierenarts zat er wel degelijk slijm maar bleef het vastzitten in de sinussen.
We hadden hier al zitten stomen in de badkamer en met fysiologisch water geprobeerd maar er kwam dus nooit iets uit, hij had ook geen snottebellen ofzo...
Hij heeft al verschillende AB gekregen en als hij die irritatie heeft op de slokdarm laten we de dierenarts komen voor een spuitje dat die irritatie even wegneemt tot het weer wat beter is.
Het gaat op en af.

De eerste weken zag je duidelijk dat het echt niet wegging, het werd dan een klein beetje beter maar je wist dat het sowieso weer ging opflakkeren (diddl heeft slechte weerstand, ik heb al gevraagd naar die interferron of hoe noemt het precies maar volgens de dierenarts gaat dat waar het onzen diddl betreft weggesmeten geld zijn en doen we dat beter niet. Ik had gehoord dat het heel duur is maar vond dat eigenlijk nog goed meevallen van prijs, het ging op 250 euro komen voor een kuur, we zijn bereid om te doen wat nodig is voor het welzijn van onze poezels maar we zitten er nu ook weer niet heel warmpjes in en gaan ook niet onnodig en overbodig geld uitgeven, dat zal toch wel bij iedereen zo zijn...).
Vorige week echter had diddl een schitterende week en we hadden er goeie hoop op dat het eindelijk gedaan ging zijn.
Tot zijn ogen weer waterachtiger werden en terug begonnen te plakken, altijd de voorbode van dat er iets op til is...
En jawel, gisteren was hij nog goed, vandaag komt hij mij wakker maken en staat hij daar weer een hoop lawaai te produceren op zijn ademhaling...
En ik hoorde en zag dat hij precies weer slijm aan t wegslikken was.
Hij is wel nog heel speels en hij eet nog goed, hij heeft precies niet die irritatie op zijn slokdarm nu als hij eet (dat kan natuurlijk nog komen).
Hij heeft ook geen koorts (heeft hij de voorbije tijd ook niet gehad)
De dierenarts gebeld en die is net weg nu.

Ik vroeg om me dat eens voor te doen met dat fysiologisch water omdat ik dacht dat ik het misschien niet goed had gedaan maar de dierenarts deed dat op net dezelfde manier dan ik het gedaan had.
Deze keer kwam er echter eindelijk, eureka , eens wat uit, snottebellen en via zijn mondje ook slijm (dat is toch goed dat het er eindelijk uitkomt).
Er is een hele boel uitgekomen maar de dierenarts denkt dat het toch wel vastzit aan zijn sinussen.
En er nog een hele hoop inzit.
Zijn longen klinken nog altijd heel goed, t is dus hetzelfde probleem dat teruggekomen is
De dierenarts merkte ook op dat er blijkbaar een tandwortel blootligt (je zag zo een rood streepje op het tandvlees dat een duik naar beneden maakte) en hij had ook meer tandsteen dan voordien.
Hij heeft al een tijdje tandsteen maar de dierenarts wil daar nog niks aan doen omdat het volgens hem nog niet in die mate is dat het verantwoord is dat diddl in slaap wordt gedaan.
Diddl heeft hcm dus is het niet zo vanzelfsprekend om hem in slaap te doen...
Ik vroeg of diddl dan toch tandpijn heeft, daar ga ik toch van uit, volgens de dierenarts gaat hij last hebben van warm en koud eten maar aangezien katten normaal gezien geen heel warm of heel koud eten eten is dat nog niet zo een probleem, hij zou niet constant tandpijn hebben (ik heb zelf ook teruggetrokken tandvlees gehad waarbij de wortel kwam bloot te liggen en ik was ook heel gevoelig aan kou en warm en ik had zelf inderdaad ook niet altijd tandpijn, alleen maar als ik effectief iets kouds of warms at of dronk, bij mij is dat beter door sensodyne tandpasta te gebruiken)
Ik vind dat toch maar niks dat het manneke toch soms tandpijn zou hebben dus heb ik gevraagd of het nu toch niet nodig is om daar iets aan te doen en om diddl in slaap te doen.
De enige oplossing voor dat tandje is dat tandje trekken en dat zou de dierenarts nu nog niet doen.
Hij wil nog wachten.
Ik vroeg of het geen goed idee was om dan bijvoorbeeld diddl in slaap te doen, zijn tandje te trekken en dan tegelijkertijd dat slijm te proberen weghalen uit die sinussen.
De dierenarts wil dat nu niet doen.
Hij zegt dat als hij die sinussen spoelt dat ze morgen dan terug helemaal vol kunnen zitten.
En dat hij liever heeft dat we nu op dit moment met fysiologisch water dat slijm er proberen uit te krijgen nu het er eindelijk begint uit te komen en hij hoopt dat we het zo gaan wegkrijgen helemaal (en dan ook regelmatig stomen in de badkamer)
Ik heb AB gekregen maar mag daar nu ook nog niet mee beginnen, ik moet eerst afwachten en dat fysiologisch water gebruiken en kijken of het werkt (omdat diddl dat manneke al heel veel AB heeft te slikken gehad in zijn toch niet zo lange leventje...)
En wat het tandje en tandsteen betreft wil hij wachten tot het verslecht, hij vindt het niet verantwoord om diddl daar nu voor in slaap te doen

Het klinkt logisch allemaal maar het blijft me toch dwars zitten dat hij last zou hebben van dat tandje, ik heb opgemerkt dat diddl tegenwoordig zijn droge brokjes in 1 stuk binnenslikt , vroeger zat hij die in 5 stukken of meer te breken altijd (en dan spuwde hij vrolijk de helft daarvan terug uit...wij vonden hier altijd een half bakje van die stukjes dat dan moest weggesmeten worden) en nu doet hij dat niet meer, toch teken dat hij vermijdt om te bijten met dat tandje en dat hij er toch wel iets van voelt denk ik.
De dierenarts zei dat als hij echt last zou hebben van dat tandje dat hij dan regelmatig met zijn pootje naar dat tandje zou pakken en in zijn mondje zou graaien en aangezien hij dat niet doet wil dat zeggen dat hij er toch echt niet zoveel last van heeft.
Zouden jullie aandringen op toch diddl in slaap doen en zijn tandje trekken, het tandsteen dat er al is verwijderen en zijn sinussen spoelen (met het risico dat het er de dag nadien al terug zit en wetende dat diddl hcm heeft en het niet zo vanzelfsprekend is dat hij in slaap wordt gedaan, de dierenarts zou gas gebruiken voor narcose en ze hebben geen monitor voor het hart, wel een apneu monitor en dat zou toch ook helpen) of toch niet en afwachten met het tandje en de tandsteen tot het echt slechter wordt en afwachten met dat slijmprobleem en kijken of het fysiologische water het niet kan oplossen...
Ik weet natuurlijk ook dat je je beestje niet mag overbehandelen , dat je diertje best niet teveel AB krijgt (slecht toch voor hun weerstand) en je ze t liefst niet onnodig in slaap doet.
Tegelijkertijd voel ik me dan wel schuldig dat het manneke toch af en toe last heeft van dat tandje en we daar dan voorlopig niks aan doen.
Langs de ene kant ben ik doodsbenauwd van diddl onder narcose te laten brengen en ben ik heel bang dat we hem zo gaan verliezen, bovendien wil ik het manneke dat niet onnodig laten ondergaan.
Ik weet van mezelf dat ik overbezorgd ben als het op de kinders op aankomt.
Als ze een scheet laten die niet goed klinkt per manier van spreken dan bel ik naar de dierenarts omdat ik liever safe dan sorry ben.
Maar ik wil die overbezorgdheid natuurlijk niet ten koste laten gaan van het welzijn van mijn kinders en hen geen dingen laten ondergaan die niet nodig zijn gewoon omdat ik toch maar gerustgesteld zou zijn.
Hoe ik mij voel is niet belangrijk, het is belangrijk dat wordt gedaan en gelaten wat nodig is voor de kinders hun welzijn
Langs de andere kant voel ik me dan nu alsof ik niet genoeg doe, voel ik me schuldig dat ik het manneke laat lopen met dat tandje omdat ik er toch niet echt zeker kan van zijn dat hij er niet heel veel last van heeft (ook al heb ik t zelfde gehad en had ik er niet zo heel veel last van), kortom, ik voel me een slechte poezenmoeder op de moment.
Maar verstandelijk gezien vertrouw ik mijn dierenarts en ik weet dat als iets echt nodig is dat hij er dan wel gaat op staan om het te doen en dat hij vermijdt om dingen te doen die echt niet nodig zijn (ik heb hem dat al paar keer gezegd dat ik weet van mezelf dat ik zo overbezorgd ben en dat ik me op hem vertrouw dat hij nee gaat zeggen als ik iets vraag of wil dat echt niet nodig is voor de poezels, ik ben per slot van rekening geen dierenarts, ik heb niet die kennis en ik kan soms dingen vragen met de allerbeste bedoelingen maar die zijn dan toch niet goed voor de poezels...the road to hell is paved with good intentions).
Ik wil dus gewoon weten hoe jullie daar over denken en wat jullie zouden doen?
Eigenlijk als ik heel eerlijk ben zoek ik geruststelling dat ik het correcte doe door de dierenarts te volgen in wat hij zegt en hoop ik mijn schuldgevoelens het zwijgen te kunnen opleggen.
Maar als ik echt niet het juiste doe volgens iemand wil ik dat natuurlijk te horen krijgen
Ik zeg niet dat ik ga doen wat me hier gezegd wordt, ik doe nooit blindelings wat een ander me zegt, ik ga het wel allemaal zorgvuldig afwegen en overdenken.
Alvast bedankt om mijn epistel te lezen.

Wat een verhaal, arme Diddl ook! en jij natuurlijk.

Even over het tanden- en tandvleesprobleem: heb je al eens geprobeerd zijn tanden te poetsen?

Onze Oz heeft een slecht gebit, ook veel tandsteen en hij zal er waarschijnlijk ook eerdaags aan moeten geloven. Ik heb jaren geleden een periode gehad waarin ik vond dat hij slechter at en dat zonder dat er aanwijsbare dingen gevonden werden qua gezondheid, wel dat zijn tandvlees dan wel niet ontstoken maar gauw geïrriteerd was.
Bij de dierenarts hebben ze een tandpasta met smaakje die voor katten redelijk aangenaam is (verwacht dus geen frisse mentholadem als je hiermee begint ). Een babytandenborsteltje (de kleinste die je kunt vinden) erbij en je kunt tanden gaan poetsen.
Ozzy is heel gemakkelijk en vindt het al gauw best, maar ik merkte ook dat door de massage van de tandenborstel zijn tandvlees beter werd en geen rodige randjes meer vertoonde: hij begon ook weer normaal te eten. Gelukkig maar want hij heeft niet veel vetreservers onze krielkip
Ik doe het nog steeds regelmatig bij hem. Soms even kort, soms probeer ik het wat langer en soms gewoon kort en vaker op een dag/avond.

Ik kan je helaas geen advies geven over het sinusprobleem en ik vind het ook erg moeilijk om je wel of niet aan te raden Diddl onder narcose te laten gaan. Wij hebben ook een HCM'er gehad en ik weet hoe veel zorgen je je daarom kunt maken en hoeveel angst het met zich mee brengt. Het was af en toe gewoon een hel.

Voel je nooit en te nimmer een slechte poezemoeder omdat je een behandeling als dit uitstelt, niet laat plaatsvinden. Kijk naar je kat, observeer en vraag eventueel bij een andere dierenarts een second opinion aan als je die mogelijkheid hebt.

Ik wens je hoe dan ook veel wijsheid toe om een keuze te maken waar je helemaal achter staat! en veel sterkte!

ik heb tandenborstels en tandpasta in huis maar t is er nog niet van gekomen om het te doen, er is hier wel altijd wat aan de hand en dan laat ik hen liever met rust.
En ik moet er eerlijkheidshalve bij zeggen dat ik een beeke schrik heb om er te beginnen.
Als ik die tandjes nu zou poetsen moet ik dan dat ene tandje van diddl vermijden?
Bedankt voor je advies !

ik heb destijds begrepen van mn dierenarts dat het bij het tandenpoetsen er vooral om gaat om het tandvlees te masseren (naast de tandjes een beetje schoon krijgen).
Tandvleesmassage kun je ook doen met je vingers: hetzij in de mond (Ozzy vindt dat af en toe prettig) hetzij via de buitenkant door de wangen te masseren waardoor het tandvlees ook wat meekrijgt en er speeksel wordt geproduceerd -> Ozzy bijv. kwijlt de hele bende bij elkaar en spint er onder tussen vrolijk op los

Goh Nadine .... dat moet gij toch weer hebben hé!

Je moet vooral je hart volgen ..... jij kent dat manneke het beste .... probeer het eens eerst met het fysiologisch serum, maar mag je daar dan niets bij doen van spray met cortisones erin?
Ik zat/zit zelf momenteel met een sinusitis en ik moet naast mijn orale AB dus ook sprayen met een cortisonespray en siroop innemen om de slijmen op te lossen.

En als dat niet lukt en je denkt echt dat het van het tandje komt en/of hij gaat er last van krijgen dat het jou opvalt .... dan laat je het tandje eruit halen, je DA zal vast wel heel goed over hem waken tijdens de ingreep.

wendy Nee, geen spray met cortisone erin.
Ik heb daar niet naar gevraagd ook omdat ik zelf indertijd heel veel met mijn sinussen sukkelde en ik dan vol slijm (en etter ook) zat en toen werd er ook niks in die trant aan mij gegeven, ik wist niet dat dat gedaan werd (bij mij is t wel al heel wat jaren geleden)
Ik zal er eens naar vragen

Linda bedankt voor de uitleg ivm het tanden poetsen

onzen armen diddl geraakt maar niet van dat snot vanaf.
We doen hier ons uiterste best met dat fysiologisch water en daddy en ik vinden dat vreselijk om te doen eerlijk gezegd (diddl dat manneke laat het allemaal maar doen maar ligt dan zo met triestige oogjes te kijken naar ons, je ziet hem denken "wat doen mutti en daddy nu toch met mij") en ik had de dierenarts zo een zwierbeweging zien maken met diddl (zoals je bij kittens ook doet om vuil en vocht weg te krijgen) en dat probeer ik ook maar we krijgen er gewoon bijna niks uit, als er wat loskomt begint diddl gewoon alles binnen te slikken...
Dus komt de dierenarts vandaag terug om het nog eens voor te doen en hopelijk krijgt hij er al een hoop snot uit en krijgen wij er daarna ook wat uit.
Het moet gewoon lukken.
Hij is er gelukkig niet ziek van in de zin van dat hij zich mottig voelt, hij is nog heel speels, maar dat snotgedoe mag toch niet blijven duren en t manneke moet er toch vanaf geraken.
Op hoop van zegen dus dat we dat pak snot er eindelijk gaan uitkrijgen

Zou je het niet kunnen aspireren? Met een peertje doen ze dat met kleine kindjes, dan zuig je het snot echt weg!
Of anders moet je een slijmzuigertje halen, dat is wat we bij pasgeboren kittens gebruiken - Dat lijkt me misschien makkelijker?

Wat is aspireren en hoe doe je dat? Ik weet niet wat een peertje dan is en waar je daar aangeraakt?
En bestaat dat een slijmzuiger?
Ik zit hier al de hele tijd te zeggen tegen halve trouwboek dat ze toch eens iets zouden moeten uitvinden dat letterlijk het slijm en snot kan wegzuigen maar dat bestaat dan al?
Waar geraak je daar dan aan?
Ik heb hier al zitten overwegen om het zelf maar uit te zuigen als het moet, met de mond dan, maar echt, mijn maag keert om en alles uit mijn maag stijgt tot aan mijn keelgat als ik daar aan denk, maar ik word een beetje wanhopig...

van dat aspireren vind ik alleen maar afschrikwekkende dingen op google, zo een slijmafzuiger heb ik wel gevonden maar dat is dan de bedoeling dat je iedere keer een verse gebruikt?