Ben toch heel erg blilj dat ik met Miaula naar de dierenarts gegaan ben. Vanmorgen belde de dierenarts me namelijk met de uitslag. Het bultje van Miaula was dus toch kwaadaardig, een mastocytoom.
Viel toch wel erg rauw op m'n dak, merk dat ik er een beetje door ontdaan ben en mijn best moet doen om niet meteen allerlei doomscenario's tot mijn gedachten toe te laten. Zeker omdat ik er van uit ging dat het niks raars was.
Het onderzoek toonde verder aan dat het bultje in de breedte met voldoende marge is weggehaald, maar in de diepte was het helaas marginaal. Dit soort tumoren kan schijnbaar allerlei kleine, onzichtbare tentakels hebben die zich verder naar binnen toe werken. In overleg is me geadviseerd om een echo van de lever en de milt te maken, en de lymfeklieren nogmaals te beoordelen. Ik kreeg de indruk dat de dierenarts zelf niet direct vermoedde dat het al uitgezaaid was (weet niet hoe ze daar dan bij komt), ze bracht het ook meer als een 'voor de zekerheid' ingreep.
Gelukkig kan ik morgenochtend al terecht voor de echo, dus ik hoef niet al te lang in spanning en onzekerheid te zitten. Stel dat haar lever en milt nu schoon zijn, wil het helaas niet zeggen dat dat ook zo blijft. De dierenarts vertelde me wel dat een terugkerende tumor eigenlijk vrijwel altijd lokaal is, dus op dezelfde plek als waar het begonnen is. In zeldzame gevallen komt een nieuwe tumor tot uiting in bijv. lever of milt. Als er morgen wel uitzaaiingen gevonden worden, is er wel behandeling mogelijk. Ze had het over een nieuw medicijn, Masivet, dat de bloedtoevoer naar tumoren blokkeert. Ik heb hier (misschien wel uit zelfbescherming) maar verder niet gevraagd naar prognoses als er uitzaaiingen zijn. Daar wil ik gewoon nog niet over nadenken.
Als ik het zo allemaal weer opschrijf en teruglees merk ik dat m'n ogen toch wel weer volstromen met tranen. Ook altijd fijn als je onder werktijd zulke telefoontjes krijgt en nog een werkdag met veel cliëntenafspraken voor de boeg hebt.
Ik heb zelf voor morgen nog wel vragen waar ik nu niet aan gedacht heb. Zoals: heeft het nog zin om Miaula opnieuw te opereren om in de diepte toch nog meer weg te halen? Áls haarl ever en milt schoon zijn, zou het voor mijn gevoel goed zijn om te kijken of je toch nog wat weefsel weg kunt halen op de plek waar het zat, zodat er een grotere kans is dat je ook de mogelijke kleine tentakels weghaalt. Daarnaast ben ik nu wel heel snel geweest met actie ondernemen toen het bultje ging groeien, maar het plekje zelf zat er al 2 jaar. Is de kans op uitzaaiingen dan niet groter, omdat het er toch al erg lang zit? Of groeit de kans op uitzaaiingen pas wanneer het bultje groeit/verandert?
Pff, Miaula kan jullie duimen morgen in ieder geval goed gebruiken. Ik hoop zo dat alles goed is.
