Doordat mijn man allergisch is voor zowat alles ben ik redelijk goed op de hoogte van allergieën. Onderstaande uitleg heb ik samengesteld van het internet, onze huisarts en longarts gespecialiseerd in allergieën.
Een kattenallergie wordt meestal toegeschreven aan het haar van de kat, dit is echter niet correct. Dieren hebben verschillende mogelijke allergenen: huidschilfers, urine, speeksel en uitwerpselen. De allergenen worden ingeademd en veroorzaken zo problemen. Dierenallergie bestaat vooral voor katten en honden maar ook voor paarden, koeien, cavia's en konijnen, duiven, kanaries, papegaaien en parkieten. Meestal zijn de afgeschilferde huiddeeltjes van de dieren de boosdoeners.
De allergenen en ook huisstofmijt zetten zich vast op de haren, wanneer deze door de kamer vliegen, verspreiden de allergenen zich gemakkelijker dan bij een sphynx zonder haar. Daarom hebben sommige mensen met allergie toch een kans dat ze tegen een sphynx kunnen. Niet omdat ze daar niet allergisch voor zijn maar omdat de verspreiding van de allergische stoffen veel minder is.
Wat is het? Bij kattenallergie reageert het afweersysteem van het lichaam wanneer het in contact komt met kattenallergeen. Het belangrijkste allergeen bij de kat is het Fel d 1 eiwit. Dit eiwit wordt geproduceerd door de talgklieren in de kattenhuid. Ook wordt Fel d 1 gevonden in het speeksel van de kat.
Wat zijn de verschijnselen? Zodra het kattenallergeen in contact komt met de slijmvliezen van de persoon die allergisch is ontstaat een reactie van het afweersysteem. Door deze reactie komen histamine en andere ontstekingsbevorderende stoffen vrij. Wanneer de allergenen 'landen' op het neusslijmvlies ontstaat een branderig of jeukend gevoel en kunnen niesbuien en loopneuzen ontstaan. Wanneer het slijmvlies zodanig zwelt dat de afvoer van vocht uit de bijholten geblokkeerd raakt kan zelfs hoofdpijn ontstaan. Komen de allergenen lager in de luchtwegen terecht dan kunnen astmatische verschijnselen optreden. Jeukende, branderige en tranende ogen kunnen ontstaan als gevolg van het contact van het allergeen met het slijmvlies van de oogleden. Omdat het Fel d 1 allergeen ook in het speeksel van de kat voorkomt kan wanneer een kat de huid van een allergisch persoon heeft gelikt een lokale huidreactie ontstaan met roodheid en zwelling.
Zelfs wanneer een kat al langere tijd uit huis is kunnen klachten optreden omdat het allergeen toch lang blijft circuleren in de huisatmosfeer.
Hoe wordt de diagnose gesteld? Er zijn twee manieren om vast te stellen of iemand allergie voor katten heeft. Er kan bloed afgenomen worden waarin via de RAST-methode een allergie kan worden vastgesteld. Een andere methode is de 'priktest' (intracutane allergietest) waarbij kleine hoeveelheden extract van de allergenen op de huid worden gedruppeld, waarna met een klein lancetje door de druppel heen een miniscuul gaatje in de huid wordt geprikt. Binnen een half uur ontstaat in het geval van een allergie een galbult-achtig kwaddeltje rond de prikplaats. Hoe groter de galbult, hoe sterker de allergie.
Hoe wordt het behandeld? De allergische klachten die door katten worden veroorzaakt zijn te onderdrukken met speciale medicijnen: antihistaminica. Antihistaminica voorkomen dat ontstekingsbevorderende stoffen, die voor de allergische klachten verantwoordelijk zijn, in de slijmvliezen worden losgelaten. De meest bekende zijn de antihistaminica in tabletvorm, maar er zijn ook antihistaminica in de vorm van oogdruppels. Dit soort medicijnen kunnen worden gebruikt bij incidentele blootstelling aan katten en zijn niet bedoeld om ongelimiteerd te gebruiken om de verschijnselen van een allergie tegen de eigen kat te onderdrukken...
Hypoallergene katten Sommige kattenrassen zouden minder van het Fel d 1 eiwit aanmaken dan de gemiddelde kat. Onder andere de Russische Blauwe en de Devon Rex zouden tot deze rassen behoren. Voor zover bekend zijn deze claims nog niet wetenschappelijk bewezen. Ook worden pogingen ondernomen om door specifiek fokken een kattenras te produceren dat geen Fel d 1 meer aanmaakt. Enkele jaren geleden heeft een Amerikaanse firma een dergelijke hypoallergene kat op de markt gebracht.
Een wijdverbreid misverstand is dat Rexkatten geschikt zouden zijn voor mensen met een kattenallergie. Dit berust op het feit dat een aantal Rexkattenrassen minder verharen dan katten met een normale gladharige vacht. Slechts een klein aantal mensen met een kattenallergie blijkt geen of weinig reactie te hebben van Rexkatten.
Wie een allergie heeft en daarom een sphynx in huis wil nemen zou best eerst een keer op bezoek gaan bij iemand die sphynxen heeft. Op een kussensloop slapen is ook een mogelijkheid maar als mijn man dit zou doen heeft hij wel last van allergie, onze katten gewoon in huis geeft bij hem geen allergische reactie of toch bijna niet.
Komt er dan toch een sphynx in huis dan raad ik aan om ze niet in de slaapkamer te laten en dikwijls te poetsen op plaatsen waar de kat verblijft. NIet laten likken en in ons geval komt mijn man ook niet aan de katten, maar die heeft dan ook heel veel last van allergie.
Artikel Volgens een artikel in het laatste nieuws is er een oplossing op komst voor mensen met kattenallergie.
Wie doodgraag katten ziet, maar ook allergisch is, heeft een probleem. Als het bij wat niezen blijft, valt er nog mee te leven; maar wie er zware astma-aanvallen van krijgt, blijft beter uit de buurt van de viervoeter. Al zou daar in de niet zo verre toekomst verandering in komen: wetenschappers van de universiteit van Nottingham hebben uitgedokterd hoe de poezelige dieren allergische reacties uitlokken.
Ze hebben er goede hoop op dat ze op basis van hun bevindingen een pil zullen kunnen ontwikkelen die kattenallergie aanpakt. Meer zelfs, ook hooikoorts en allergie aan huisstofmijt zouden ook (deels) door de pil kunnen aangepakt worden.
Immuunsysteem Kattenallergie wordt veroorzaakt door een overactief immuunsysteem die de microscopisch kleine schilfers van kattenhuid die worden ingeademd via de lucht, muren en kledij ervaart als 'bedreiging' en de 'indringers' aanvalt. Met alle allergische reacties tot gevolg.
Symptoom versus probleem "De behandelingen van kattenallergie zijn symptomatisch nu: de behandeling gebeurt pas als de allergische reactie al is opgetreden en bestaat er vooral uit de symptomen weg te nemen", legt dokter Amir Ghaem-Maghami uit. Allergieën zijn aan een opmars bezig, en elke dag sterven drie Britten aan een astma-aanval.
"Wij willen liever vroeger ingrijpen, op het moment het lichaam reageert tegen de 'indringers'. Wij willen dus de aandoening aanpakken, niet de symptomen. Daarom proberen we te begrijpen wat er gebeurt op het moment de irriterende stoffen interageren met het lichaam."
Eén eiwit Dokter Ghaem-Maghami identificeerde een eiwit op het oppervlak van dendritische cellen, dat het hele process in gang zet. Het ziet ernaar uit dat er slechts één eiwitcel nodig is voor het eerste stadium van kattenallergie. Een pil die exact dat eiwit aanpakt, zou dus een kattenallergie kunnen voorkomen.
Het eiwit staat bekend als een mannose-ontvanger, en speelt eveneens een rol in huisstofmijt, hondenallergie en waarschijnlijk zelfs hooikoorts. Het team is al begonnen met de ontwikkeling van nieuwe allergiemedicatie, maar waarschuwt tegelijkertijd dat het nog vijf of tien jaar kan duren voor ze op de markt komen.
Levenskwaliteit Niet alleen kunnen allergische katten- en hondenliefhebbers van hun dieren genieten, ook hun levenskwaliteit wordt er sterk op verbeterd, om over de economische en gezondheidskosten maar te zwijgen.
Kattenallergie is een van de meest voorkomende allergieën en veroorzaakt jeukende neus en ogen, niezen, een loopneus of een verstopte neus en uitslag. Bij 40 procent van de astmapatiënten wordt een aanval uitgelokt door kattenallergie.
_________________ Een huis zonder katten is als een aquarium zonder vissen...
|